Według definicji przyjętej przez INPP, opóźnienie neurorozwojowe jest to przedłużające się nagromadzenie odruchów pierwotnych powyżej pierwszego roku życia oraz brak lub występowanie niedojrzałych odruchów posturalnych powyżej wieku trzech i pół lat. Występowanie lub brak odruchów pierwotnych i posturalnych podczas kluczowych etapów rozwoju, stanowi wiarygodny wskaźnik dojrzałości ośrodkowego układu nerwowego. Wykazano także, że nieprawidłowe odruchy mogą być jedną z przyczyn specyficznych trudności w nauce (Fiorentino 1970, Bobath & Bobath 1975, Ayres 1972/3, Bender 1976, Blythe, McGlown 1979, Goddard 1994/96, Wilkinson 1994,Goddard Blythe 1998) oraz niedojrzałego zachowania.

O opóźnieniu można mówić tylko wtedy, gdy nie występuje uszkodzenie CUN (jak na przykład przy Mózgowym Porażeniu Dziecięcym), ani choroba degeneracyjna mózgu (jak na przykład Choroba Alzheimera).

W Instytucie Psychologii Neurofizjologicznej INPP w Wielkiej Brytanii został opracowany Program Integracji Odruchów, który ma na celu usprawnianie piramidy umiejętności koniecznych do efektywnego uczenia się. Daje on dziecku mocny fundament, na którym można budować dobrą karierę szkolną. Jego twórcami są dr Peter Blythe i Sally Goddard - Blythe. Jest to metoda terapeutyczna, opierająca się na naturalnych wzorcach ruchowych, które wykonuje prawidłowo rozwijające się dziecko podczas 1 roku życia.

Odbiorcami Terapii Integracji Odruchów (opóźnień neurorozwojowych) są dzieci, u których podejrzewa się lub zdiagnozowano:

• dysleksję, dysgrafię, dysortografię, dyspraksję
• zaburzenia koncentracji uwagi
• nadpobudliwość w tym ADHD
• trudności w pisaniu i czytaniu
• obniżoną sprawność percepcji wzrokowej i słuchowej
• dysfunkcje ruchowe i percepcyjne
• zespół Aspergera
• opóźniony rozwój mowy

Pełna neurorozwojowa ocena powinna stwierdzić stopień występowania odruchów pierwotnych (Moro, TOB, chwytny, ATOS, ssania/szukania, grzbietowy Galanta, STOS, podeszwowy, Babiński, Landau) oraz stopień dojrzałości odruchów posturalnych (odruch prostujący głowę wzrokowy i błędnikowy, odruch amfibii, odruch śrubowy), których rozwój jest zależny od odruchów pierwotnych. Można dokonać jej, wykorzystując Zestaw Testów Rozwojowych przystosowany przez INPP, a zawierający próby opracowane przez wielu badaczy i terapeutów. Diagnoza obejmująca omówienie wszystkich zagadnień związanych z pacjentem oraz przeprowadzenie Zestawu Testów Rozwojowych zajmuje około trzy godziny. Obecnie jestem jedynym certyfikowanym terapeutą tej metody w Płocku.

Pełną diagnozę neurorozwojową można przeprowadzić dopiero, gdy dziecko wystarczająco współpracuje, aby możliwe było przeprowadzenie testów. Dlatego przyjmuje się, że dolną granicą wiekową, kiedy można dziecko zbadać pod kątem opóźnień neurorozwojowych jest wiek 5 lat i 6 miesięcy.

Program wygaszania/ stymulacji odruchów opiera się na specyficznych i stereotypowych sekwencjach ruchów, które niemowlę wykonuje w ciągu pierwszego roku życia. Zgodnie z koncepcją Blythe’a – „możliwe jest dać mózgowi drugą szansę, by zarejestrował ruchowe wzorce hamujące, które powinny zostać wytworzone na odpowiednim, wcześniejszym etapie rozwoju”.

Terapia INPP opiera się na wzorcu ruchowym, które dziecko wykonuje przez 10 minut dziennie, przez okres od 12 do 16 miesięcy. Jest to celowa i ukierunkowana aktywność ruchowa.

Działania diagnostyczno-terapeutyczne z zakresu terapii integrowania odruchów są objęte superwizją Instytutu Neurofizjologii i Psychologii INPP Polska.